Nam miłość Jezusa cudowna jest; Nasz Pan króluje; Nie bój się bo jestem z Tobą ♪ Nie ma innego Boga; Nie ma problemu ♪ Nie mam nic co bym mógł Tobie dać; Nie potrzeba szukać szczęścia; Nie troszcz się już o nic; Nie żałuję; Niebo i ziemia; Niech Alleluja Bogu brzmi; Niech cię Pan błogosławi i strzeże; Niech nam Bóg

publikacja 20:09 Tak trudno nam zrozumieć, że znak krzyża uczyniony na czole dziecka, żony, męża, że proste słowa błogosławieństwa, np.: „Niech Bóg cię błogosławi” – niosą ze sobą życie, łaskę, nieogarnione dobro. Niedziela, 1 lutego 2009 Pragniemy szczęścia w rodzinach, wspaniałych dzieci, dobrych relacji, ale co czynimy, by te dobra stały się naszym udziałem? Czy szukamy antidotum na współczesny kryzys rodziny, „ranę ojcostwa”? Czy na co dzień towarzyszy nam świadomość istoty błogosławieństwa, np. dzieci przez rodziców, wzajemnego błogosławienia małżonków? Jaką rolę w naszym życiu odgrywa ofiarowanie Matce Bożej siebie, dzieci, rodziny?Moc błogosławieństwa w rodzinie– Jedyną instytucją, którą powołał Bóg, jest rodzina. To sam Bóg powołał nie króla, ministra, prezydenta, tylko ojca i matkę, by tworzyli rodzinę (…). Sobór Watykański II mówi o rodzinie jako o wspólnocie miłości, domowym Kościele, gdzie kapłanami są ojciec i matka. Rola ojca jest bardzo ważna, to on nadaje ton służby wobec Boga, człowieka, wobec siebie – mówi kard. Henryk Gulbinowicz. Tym bardziej – podkreśla Ksiądz Kardynał – istotne jest dobre przygotowanie narzeczonych do małżeństwa. Ważna jest ich świadomość, że życie zgodne z Dekalogiem, częste korzystanie z sakramentów, zachowanie czystości przedmałżeńskiej, tak promowane przez Ruch Czystych Serc, to najwspanialszy duchowy posag, jaki mogą przygotować dla swoich dzieci – jednocześnie dzięki temu sami mogą cieszyć się pełnią błogosławieństwa w małżeństwie. Oczywiście, nie może zabraknąć wiedzy i przygotowania do założenia rodziny – tutaj pomocne są nie tylko prekany, ale także rekolekcje dla narzeczonych. Kard. Gulbinowicz podkreśla rolę błogosławieństwa w rodzinie, bowiem to sam Bóg pozwala ludziom uczestniczyć w Jego władzy błogosławienia. Słowo „błogosławieństwo” pochodzi od łacińskiego „benedictio” (gr. „eulogein”). Swymi korzeniami sięga jednak do hebrajskiego źródłosłowu „brk”. Oznacza życzenie innym dobra, przyzywanie łaskawości Boga. To działanie, przez które Bóg wyświadcza nam swą łaskawość. Zarówno w Starym, jak i w Nowym Testamencie można znaleźć liczne wzmianki o błogosławieństwach. Katechizm Kościoła Katolickiego podaje: „Na początku Bóg błogosławi istoty żywe, a w sposób szczególny mężczyznę i kobietę. Przymierze z Noem i wszystkimi istotami żywymi odnawia to błogosławieństwo płodności mimo grzechu człowieka (...). Ale począwszy od Abrahama Boże błogosławieństwo przenika historię ludzi, która zmierzała ku śmierci, by skierować ją do życia (...)” (1080). Kard. Gulbinowicz wskazuje na szczególny przywilej błogosławienia, jaki przypisany jest rodzicom, którzy współpracują z Bogiem w przekazywaniu życia i są ambasadorami Jego ojcostwa na ziemi: „Błogosławieństwo ojca umacnia domy dzieci, a przekleństwo matki wywraca fundamenty” (Syr 3, 9). Błogosławieństwo ojca wyprasza potomstwu u Boga potrzebne łaski (por. Rdz 27, 27-29). Kard. Gulbinowicz, mówiąc o błogosławieństwie, dzieli się swoim doświadczeniem wyniesionym z rodzinnego domu, gdzie tradycja błogosławienia dzieci przez rodziców była mocno zakorzeniona: – Miałem ze trzy lata, kiedy w domu rodziła się moja siostra. Pokojówka powiedziała mi, że nie mogę być z mamusią. Widziałem, jak tata się niepokoi i przemierza pokój. Gdy tylko usłyszeliśmy płacz dziecka, tata wszedł do pokoju mamy i zrobił znak krzyża na czole malucha, mówiąc: „W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego, przyjmujemy cię, córeczko, do rodu naszego, a Pani Ostrobramska niech ma ciebie w opiece”. Obserwujemy tutaj swoistą sukcesję znaku krzyża wykonywanego kciukiem prawej ręki – po ojcu taki sam znak kreśli na czole dziecka ksiądz podczas chrztu św., chrzestni, biskup podczas bierzmowania. To znak oddania dziecka przez jego opiekunów Bogu. Ksiądz Kardynał wspominał też o codziennym błogosławieństwie, jakie otrzymywał od rodziców: – Na Wileńszczyźnie był taki zwyczaj, że dziecko w nocnej koszuli biegło do mamy i prosiło: „Mamusiu – krzyżyk!”. Słowo „błogosławieństwo” było dla dziecka za trudne, a co to jest krzyżyk – wiedziało. Mama zrobiła znak krzyża, a przy okazji i pocałowała, przytuliła. Tak trudno nam zrozumieć, że znak krzyża uczyniony na czole dziecka, żony, męża, że proste słowa błogosławieństwa, np.: „Niech Bóg cię błogosławi”, „Błogosławieństwo Boga Wszechmogącego: Ojca i Syna, i Ducha Świętego niech spocznie na tobie i pozostanie na zawsze” – niosą ze sobą życie, łaskę, nieogarnione dobro. Błogosławieństwo to duchowa ochrona naszych dzieci, to ochrona każdego, to swoista tarcza, broniąca przed złem. Dzieci, które otrzymują codziennie błogosławieństwo rodziców, np. przed wyjściem do szkoły, czują się bezpieczniej, pewniej, wiedzą, że nie są same. Błogosławmy więc swoje dzieci, męża, żonę. Domagajmy się, jak biblijny Jakub, błogosławieństwa Boga, prośmy o nie kapłanów, nawiedzajmy sanktuaria, by odnowić relację z Bogiem i uzdrowić to, co niedomaga w rodzinie, co potrzebuje dotknięcia Boga i czułości Niepokalanego Serca Maryi. Każde błogosławieństwo jest cenne, jednak – jak widzimy w Starym Testamencie – uprzywilejowane jest błogosławieństwo ojca. Ma ono wyjątkową wartość, zwłaszcza w dzisiejszych czasach, gdy tzw. rana ojcostwa jest jednym z największych zranień w rodzinie. Specjaliści twierdzą, że problemy w małżeństwie, w rodzinie, przemoc, nieobecność emocjonalna ojców, a tym samym brak więzi dzieci z ojcem – to przyczyny większej podatności młodych na każdą, czasami fałszywą, ofertę miłości i przyjaźni, to przyczyny braku poczucia bezpieczeństwa. Ten brak ochrony duchowej sprawia, że dzieci stają się łatwym łupem sekt, ofiarami wytworów cywilizacji śmierci. Ofiarowanie dzieciKolejną ochroną duchową dla naszych dzieci jest zapomniany w tradycji polskiej rodziny katolickiej piękny i brzemienny w skutki duchowe zwyczaj ofiarowania dzieci w wieku przedszkolnym Matce Bożej. Oto jak wspomina tę ceremonię kard. Gulbinowicz: – Miałem chyba cztery lata, gdy rodzice, zgodnie ze zwyczajem, zaprowadzili mnie przed obraz Ostrobramskiej Pani w Wilnie. Pamiętam, jak po Mszy św. wszyscy uczestniczący w ceremonii – rodzice, najbliżsi – udali się do kaplicy Matki Bożej. Było ciemno i bardzo się bałem, mocno trzymałem się ręki taty. Twarz Maryi wydawała mi się taka duża i nie chciała na mnie patrzeć – Ostrobramska Pani ma oczy przysłonięte powiekami. Przyszedł karmelita, odczytał nade mną po łacinie modlitwę, a potem poświęcił mnie i wszystkich obecnych wodą święconą. Ucałowałem relikwie. Karmelita wziął moją buzię, podniósł w kierunku obrazu Maryi i powiedział: „Widzisz, od tej chwili Ona jest twoją Mamą. Ta na ziemi będzie, ile Bóg pozwoli, a Maryja będzie z tobą zawsze”. Rodzice ofiarowali mnie Matce Bożej jak św. Anna i św. Joachim ofiarowali Bogu Najświętszą Dziewicę, kiedy zaprowadzili Ją do kapłana. – Co znaczy ofiarować dziecko? Ksiądz Kardynał wyjaśnia: – To znaczy zaprosić Matkę Najświętszą do współwychowywania i opieki. Ofiarowanie dziecka to był cały ceremoniał. Rodzice, chrzestni i uczestnicy uroczystości byli po spowiedzi św. – nikt nie mógł być bez spowiedzi i Komunii św., bo nie można grzesznymi rękami ofiarować niewinnego dziecka Maryi. Kard. Gulbinowicz podkreśla, że rodzice są najważniejszymi ludźmi na świecie, ustanowionymi przez samego Boga, dlatego Bóg tym bardziej wsłuchuje się w ich głos. Ksiądz Kardynał zachęca rodziców do tego zewnętrznego dowodu powierzenia dzieci Maryi – „żeby widzieli aniołowie, ludzie i demony, że oddaliście dziecko pod opiekę Matki Bożej”. Ofiarowanie dzieci Maryi, wypraszanie przez Jej Niepokalane Serce potrzebnych dla nich łask – to pozwolenie rodziców na wszelką interwencję Maryi w rozwój dziecka. To najwspanialszy prezent rodziców i najlepsza inwestycja, jaką mogą uczynić dla swoich dzieci. Biorąc pod uwagę niepokojące przejawy cywilizacji śmierci – począwszy od potteromanii, programów edukacyjnych nasyconych okultyzmem, przez pornografię z udziałem dzieci, po zabijanie nienarodzonych – powinniśmy ofiarować Maryi i złożyć w Jej Sercu nasz skarb: poczęte dziecko, a później akt ofiarowania ponawiać uroczyście, uczestnicząc w pełni w Eucharystii w intencji dziecka, powtarzając akt zawierzenia i prosząc o specjalne błogosławieństwo kapłana.

Ⓒ Photo by Exe Lobaiza on to jest?Błogosławieństwo / błogosławićBŁOGOSŁAWIEŃSTWO (łacińskie benedicere; greckie eu-logein – ‘dobrze mówić, życzyć dobra, upraszać łaskę’) to dobro pochodzące od Boga. Błogosławienie to postawa Boga, który obdarza życiem i strzeże je. Bóg, Ojciec i Stwórca wszelkiego istnienia mówi: „Dobrze, że tu jesteś. To cudownie, że istniejesz” (YOUCAT 170). Błogosławić oznacza modlić się o dobro, które pochodzi od Boga dla innej osoby, rzeczy lub procesu. Przeciwieństwem tego – czyli przekleństwem – jest próba zablokowania łaski Bożej lub trzymania jej z dala od ludzi, rzeczy czy procesów. Błogosławić (łac. bene-dicere = ‘mówić dobre rzeczy’) i prosić o błogosławieństwo mogą wszyscy ochrzczeni. W YOUCAT w numerze 484 czytamy: „Błogosławieństwo jest modlitwą, którą przyzywa się błogosławieństwa Bożego nad nami. Jedynie Bóg jest Tym, od którego pochodzi wszelkie błogosławieństwo. Błogosławieństwem jest Jego dobroć, Jego bliskość i Jego miłosierdzie. «Niech Pan cię błogosławi» – to najkrótsze życzenie błogosławieństwa”. Ponieważ biskupi lub kapłani reprezentują Chrystusa, sam Chrystus błogosławi przez nich. Wyraża się to zwłaszcza w błogosławieństwie eucharystycznym, Najświętszym Sakramentem ukrytym w monstrancji. Do wszystkich jednak odnoszą się słowa, które Bóg skierował do Abrahama: „Będziesz błogosławieństwem” (Rdz 12, 2).Co mówi Pismo Święte?Już na początku opowieści o stworzeniu świata Bóg błogosławi wszystkim swoim stworzeniom: „Pobłogosławił je Bóg tymi słowami: «Bądźcie płodne, mnóżcie się i zapełniajcie wody morskie. Ptactwo zaś niech się mnoży na ziemi»” (Rdz 1, 22). Szczególne znaczenie ma błogosławieństwo Boże nad Abrahamem: „Będę ci błogosławił i uczynię cię sławnym. Będziesz błogosławieństwem” (Rdz 12, 2), a także błogosławieństwo, które Jakub wypowiada nad dwunastoma plemionami Izraela (Rdz 49, 1-28). Najsłynniejszą i najpiękniejszą formułą błogosławieństwa w Starym Testamencie jest błogosławieństwo Aaronitów: „PAN powiedział do Mojżesza: «Oznajmij Aaronowi i jego synom: ‘Tak macie błogosławić Izraelitów – Niech cię PAN błogosławi i strzeże. Niech PAN rozjaśni nad tobą swoje oblicze i będzie ci łaskawy. Niech PAN zwróci na ciebie swoje oblicze i niech cię obdarzy pokojem’»” (Lb 6, 22-26). W Księdze Powtórzonego Prawa Bóg szanuje wolność człowieka: „Kładę przed wami życie i śmierć, błogosławieństwo i przekleństwo! Wybierz zatem życie, abyś mógł żyć ty i twoje potomstwo” (Pwt 30, 19). W Nowym Testamencie jesteśmy już w pełni świadomi tego, co jest dobrem, które do nas płynie: „Niech będzie błogosławiony Bóg, Ojciec naszego Pana Jezusa Chrystusa! On udzielił nam z wyżyn niebieskich wszelkiego błogosławieństwa duchowego w Chrystusie. On wybrał nas w Nim przed stworzeniem świata, abyśmy byli przed Nim święci i nieskalani w miłości. On przeznaczył nas, abyśmy się stali Jego przybranymi dziećmi przez Jezusa Chrystusa” (Ef 1, 3-5).Mała katecheza z YOUCATemO mocy błogosławieństwaNiektórzy ludzie uważają, że Papież Franciszek jest osobą bardzo spontaniczną. Zawsze ma dobry nastrój i czas na to, aby sprawić jakąś niespodziankę. Wielu podnosi swoje dzieci wysoko na placu św. Piotra, bo oczekuje, że głowa Kościoła katolickiego, poruszona czułymi uczuciami, złamie protokół i dotknie je w geście błogosławieństwa. Gdy pewnego razu w lodziarni w Abbruzie zadzwonił telefon: „Tu Papież, więc twoje lody – są naprawdę dobre!”. Który lodziarz nie czułby się pobłogosławiony takimi słowami?YouTube: Vatican News | Jedna minuta: Błogosławieństwo Papieża Urbi et orbi na koniec modlitwy o ustanie pandemii środekAle to, co zrobił Papież Franciszek, kiedy pandemia koronawirusa wstrząsnęła Włochami i światem, było szczególnie niezwykłe. Deszcz padał z niebiesko-szarego nocnego nieba na opustoszały plac św. Piotra. Ogromne krople wody kapały ze starożytnego krzyża z kościoła San Marcello, pod którym rzymianie modlili się w czasie dżumy. Papież szedł samotnie w strugach deszczu po schodach, w stronę Najświętszego Sakramentu. „Franciszek chwieje się i idzie wolno pod górę w stronę otwartych drzwi Bazyliki Świętego Piotra, w których lśni złota monstrancja… Dzwony Rzymu zaczynają dzwonić, niebieskie światła z krawędzi placu migoczą do niego… Piotra naszych czasów, który w ciszy błogosławi miasto Rzym, Europę i cały świat. Najświętsza Hostia pojawia się w ciemnościach i trzy razy «Eucharystyczne Oblicze» Boga rozbłyska jasno w górze” – jak opisał tę wzruszającą scenę Paul Badde. Papieskie błogosławieństwo „Urbi et orbi” ('miastu i światu') jest zwykle udzielane tylko dwa razy w roku. Ale teraz, w czasie globalnej pandemii, Papież skorzystał z tej ostatniej szansy nadziei. Uczynił się mały, samotny i w swoich słabych ramionach uniósł Tego, od którego pochodzą wszystkie błogosławieństwa, wszelkie rodzaje zbawienia. To chwila na uwiecznienie w książkach z historii ludzkości!Pielgrzymi w Lourdes doświadczają, że błogosławieństwo eucharystyczne jest czymś szczególnym. Większość uzdrawiających cudów nie dokonuje się przed grotą lub w basenach z cudowną wodą, ale wtedy, gdy kapłan lub biskup niesie Najświętszy Sakrament i powoli błogosławi nim rzędy ludzi. Spośród około 7000 przypadków, które zostały dotychczas zgłoszone do Międzynarodowej Komisji Medycznej, komisja ta uznała 70 z nich za prawdziwe cuda po przeprowadzeniu najbardziej rygorystycznych badań. Całkowicie wyleczony rak w zaawansowanym stadium; wcześniej obumarłe oczy, które znowu widzą; zniszczone kości, które nagle odrastają. Każdy lekarz może zobaczyć zdjęcia rentgenowskie i zapoznać się z kartą choroby. W ten właśnie sposób błogosławieństwo staje się namacalne, mimo że wielu uważa je nadal jedynie za nieistotne życzenie lub rytualne błogosławieni i możemy błogosławićCzasami przychodzi mi do głowy dziwna myśl: ta monstrancja z Najświętszym Sakramentem, ten najsilniejszy Boży znak władzy i zwycięstwa… Czy nie trzeba by jej częściej unosić z takim samym entuzjazmem, w jaki Robert Lewandowski podnosi Puchar Ligi Mistrzów? Co prawda może nie śpiewalibyśmy wtedy jak kibice: „We are the champions!”. Nasze wiwaty byłyby raczej zsynchronizowane ze słowami starożytnego hymnu z listu św. Pawła do Efezjan: „Niech będzie błogosławiony Bóg, Ojciec naszego Pana Jezusa Chrystusa! On udzielił nam z wyżyn niebieskich wszelkiego błogosławieństwa duchowego w Chrystusie” (Ef 1, 39).W każdym razie jesteśmy w gronie wielkich zwycięzców, błogosławionych i uprawnionych do błogosławienia. I za każdym razem, gdy czynimy znak krzyża – symbol mocy, ochrony i zwycięstwa – na czole małego dziecka, to radosny okrzyk radości powinien wznieść się w nas w obliczu mocy tego błogosławieństwa, która płynie przez nasz kciuk na to dziecko…Łączem jesteś ty i jaNie jesteśmy spirytystami ani magikami. Nie wydobywamy sami z siebie błogosławieństw. Jesteśmy tylko kanałami, nadajnikami, liniami – na wzór łączy energetycznych. W YOUCAT w numerze 259 czytamy, że: „Przez chrzest Chrystus uczynił nas królestwem «kapłanów dla Boga, swego Ojca» (Ap 1, 6). Na podstawie powszechnego kapłaństwa każdy chrześcijanin powołany jest do działania w świecie w imię Boże i przekazywania mu błogosławieństwa i łaski”.Nasuwa się więc pytanie: Dlaczego nie przekazujemy ciągle błogosławieństw na tym świecie? Święta Matka Teresa dała nam wspaniałą przypowieść o tym: „Często widać druty wiszące przy drodze. Dopóki nie przepłynie przez nie prąd, nie ma światła. Drut to ty i ja! Elektryczność jest Bogiem! Mamy moc, aby pozwolić, by prąd przez nas przepływał i w ten sposób dać światło światu: JEZUSA. Możemy też nie dać się wykorzystywać i w ten sposób dopuścić do rozprzestrzeniania się ciemności”. ∎

Ewangelia Jezusa Chrystusa: #Bóg #Jezus #Krzyż #Zbawienie #Kościół #Wiara #Religijne 10mar 16 Dobrym i pięknym zwyczajem ludzi wierzących w Boga jest prośba o błogosławieństwo, przyjmowanie błogosławieństwa i udzielanie go innym. Błogosławieństwa w ramach liturgii udziela kapłan, gdyż jest to czynność kapłańska; formuła słowna łączy się tu z gestem, w którym przyzywamy dla konkretnej osoby lub osób Bożej łaski. Poza liturgią, zawierającą wiele rodzajów błogosławieństw, takich jak: błogosławieństwo mszalne, Najświętszym Sakramentem, osób i rzeczy, istnieje szereg sytuacji, w których osoby wierzące w Boga, niebędące kapłanami, mogą błogosławić innych ludzi. Na mocy zjednoczenia z Chrystusem każdy ochrzczony ma udział w powszechnym kapłaństwie ludu Bożego. Do najbardziej znanych błogosławieństw, udzielanym przez osoby świeckie, należy zwyczaj błogosławienia narzeczonych przez ich rodziców przed zawarciem sakramentu małżeństwa, rodzicielskie błogosławieństwo nowo wyświęconego kapłana przed celebrowaniem przez niego prymicyjnej Mszy Świętej czy wreszcie błogosławienie dzieci przez ich rodziców. Święty Mateusz zapisał w swojej Ewangelii: Wtedy przyniesiono Mu dzieci, aby włożył na nie ręce i pomodlił się za nie; a uczniowie szorstko zabraniali im tego. Lecz Jezus rzekł: Dopuście dzieci i nie przeszkadzajcie im przyjść do mnie; do takich bowiem należy królestwo niebieskie. Włożył na nie ręce i poszedł stamtąd (Mt 19, 13-15). Naśladując Jezusa, gorąco zachęcam rodziców, by wprowadzali w domach zwyczaj błogosławienia swoich dzieci. Podkreślamy wówczas, że Bóg ze swoją mocą jest wszędzie obecny, że możemy doświadczać Jego miłości i opieki. Błogosławieństwo łączy w sobie gest ze słowem. Gestem jest znak krzyża, uczyniony na czole, za gest uważa się także położenie ręki na głowie lub ramieniu dziecka. Błogosławieństwo może być wypowiedziane lub przekazane w myślach. W modlitwie o Boże błogosławieństwo przekazujemy dziecku życzliwość, odwagę i siłę. Błogosławiąc dziecko, możemy posługiwać się różnymi formułami słownymi: Niech cię Bóg błogosławi! Niech Bóg czuwa nad tobą! Dobry Bóg niech cię błogosławi i strzeże! Bóg cię kocha, On cię błogosławi! To tylko niektóre z możliwych słów. Uczyńmy z błogosławieństwa przekazywanego dzieciom dobry zwyczaj czy nawet przyzwyczajenie. Rodzice, błogosławcie swoje dzieci przed pójściem do przedszkola czy szkoły, w ciągu dnia, przed wykonaniem przez nie jakiegoś trudnego zadania, zanim pójdą spać, gdy są chore, gdy idą do spowiedzi, a zwłaszcza kiedy świętują swoje urodziny, rocznicę chrztu, dzień Pierwszej Komunii Świętej czy rocznicę tego dnia, dzień bierzmowania… Błogosławiąc, stajecie się narzędziem w ręku Boga. Pozwalacie wówczas, by Boża miłość i moc stały się namacalne – i to zarówno w waszym życiu, jak i życiu waszego dziecka. Każde błogosławieństwo jest dla dziecka pięknym darem, bo podkreśla jego wyjątkowość w oczach samego Boga. Pozwólcie także, aby czasami wasze dzieci pobłogosławiły i was! Ks. Szymon Stułkowski Nie bierzcie więc wzoru z tego świata, lecz przemieniajcie się przez odnawianie umysłu, abyście umieli rozpoznać, jaka jest wola Boża: co jest dobre, co Bogu miłe i co doskonałe. Miłość niech będzie bez obłudy. Miejcie wstręt do złego, podążajcie za dobrem. W miłości braterskiej nawzajem bądźcie sobie życzliwi. ^{Mizerna-Maniowy, Minął rok pierwszy trzeciego tysiąclecia. Gorszy czy lepszy - nieważne opinie. Bo przeszłości nikt nie wróci i tylko Bóg może to, co źle nam wyszło przebaczyć w swoim wielkim miłosierdziu. Dziś, w pierwszy dzień dwa tysiące drugiego roku nie uciekajmy od pytania, które się błąka od wczoraj po niejednym sercu, pytania o przyszłość, która jest przed nami. Jaki będzie ten nowy rok? Czego sobie życzyć? O czym marzyć, by marzenia nie były z kosmosu? Drodzy chrześcijanie!Chciałoby się życzyć zdrowia, bo ponoć najdroższe. Ale czy nie jest tak, że wielu chorych nie traci nadziei, umie żyć z cierpieniem i nie być ciężarem? I czy nie jest tak, że wielu zdrowych nikt ścierpieć nie może, wiecznych maruderów, kpiarzy i złośliwców?Ważne jest zdrowie, ale dobry rok nie zależy od niego. Chciałoby się życzyć pieniędzy, bo ponoć bez nich nic załatwić nie jednak tych dni było w naszym życiu, gdy mieliśmy mniej pieniędzy w portfelu a więcej szczęścia w sercu!Ważne są pieniądze, ale dobry rok nie zależy od nich. Chciałoby się życzyć dobrej władzy w państwie, bo wydaje się, że to oni mogą zatruć nam życie. Czy nikt jednak nie pamięta, że nie takie zbóje rządziły Ojczyzną a mniej narzekania słychać było po domach? Ważny jest ludzki rząd, ale dobry rok nie zależy od niego. Chciałoby się życzyć piękna, bo jakie to życie, gdy ci mówią, żeś jednak byliśmy biedniejsi bez solarium i salonów, dwudziestu kosmetyków, które dziś w łazience? Czy naprawdę mniej się kochało kobiety, które dziś piękniejsze?Ważne jest piękno, ale dobry rok nie zależy od niego. Czego więc sobie życzyć na progu może ostatniego roku w naszym życiu? W piątek wracałem do Polski. W czasie podróży rozmawiałem z Ukrainką. Dwa lata pracowała we Włoszech. Musiała szukać pieniędzy za granicą, bo na Ukrainie rozkręciła interes tak, że zaszła w długi. Nie miała z czego spłacić. Rodzice nie mogli pomóc, bo też im niełatwo. Teraz wraca do domu, do Lwowa. Na Święta. Bo greko-katoliczka i Boże Narodzenia dwa tygodnie później. I mówi tak:- Wie ksiądz, co? Byłam na Anioł Pański w Rzymie, w Boże Narodzenie. I jak papież powiedział, że nam błogosławi, to się tak poczułam szczęśliwa, że nie mogę opisać. To jest niesamowite usłyszeć, że Bóg mi błogosławi. To samo czuła moja mama i jej sąsiedzi, kiedy papież był we Lwowie. Gdy na koniec Mszy świętej pobłogosławił wszystkich, to tak byli zadowoleni, że aż płakać się jej chciało ze wzruszenia, że Pan Bóg będzie im błogosławił w dalszym życiu. W Roccagordze, jednej ze zwyczajnych włoskich parafii, gdzie dane mi było uczyć się przez wakacje języka włoskiego przychodziły często zwłaszcza kobiety z prośbą: „Niech ksiądz pobłogosławi” i pokazywały kupione medaliki, różańce, ale także owoce, warzywa czy najnormalniejsze prezenty. „Niech ksiądz pobłogosławi”. W Ameryce Łacińskiej powstaje coraz więcej tzw. Domów błogosławieństw, niestety często sekciarskich, gdzie wierni znoszą przeróżne przedmioty i proszą o błogosławieństwo, by Bóg nie opuszczał ich nigdy. Kto również nie pamięta tych polskich zwyczajów: błogosławieństwa ziarna przed zasiewem, ziemniaków przed zasadzeniem, znaku krzyża przed orką – żeby Pan Bóg pobłogosławił? Czego więc życzyć najbardziej od serca i czego nam potrzeba najwięcej w tym roku? Bożego błogosławieństwa. Wołali kapłani w Starym Testamencie:„Niech cię Pan błogosławi i strzeże. Niech Pan rozpromieni oblicze swe nad tobą, niech cię obdarzy swą zwróci ku tobie swoje oblicze i niech cię obdarzy pokojem”.Śpiewaliśmy wspólnie:„Bóg miłosierny niech nam błogosławi”.Prosił psalmisty wymownymi słowy:„Niech Bóg się zmiłuje nad nami i nam błogosławi. Niech nam ukaże pogodne nam Bóg błogosławi, niech się Go boją wszystkie krańce ziemi”. Boże błogosławieństwo to dar Bożej opieki, pewność, że Ten, który stworzył świat nie opuści ludzi, za których sam błogosławieństwo to pokój serca, że żadna przyszłość nie zniszczy mi życia, bo Bóg jest Wszechmogący więc zawsze pomoże, bo Bóg miłujący, więc pomagać chciał błogosławieństwo, to inaczej szczęście – słowo, co zastępuje wszystkie inne słowa, które chcą nam powiedzieć o tym, co nam trzeba. Boże błogosławieństwo to wreszcie sam Bóg, obecny przy Tobie w dobrej i złej doli. Dlatego najlepszym życzeniem, marzeniem i darem, najpewniejszym gwarantem udanego roku jest Boże Błogosławieństwo. Czy jednak Pan Bóg wszystkim pobłogosławi?Czy czasem nie odrzuci niektórych?Czy może są tacy w kościele, którym Jego łaski w tym roku nie starczy? Pismo święte dziś mówi:„Tak będą wzywać imienia mojego nad synami Izraela a Ja im będę błogosławił”.Błogosławieństwo przychodzi, kiedy wzywamy Bożego imienia.„Tak będą wzywać imienia mojego nad synami Izraela a Ja im będę błogosławił”.Msza święta i nabożeństwo, prywatna modlitwa i wspólne błaganie.„Tak będą wzywać imienia mojego nad synami Izraela a Ja im będę błogosławił”.Kościół i kaplica, autobus i pokój.„Tak będą wzywać imienia mojego nad synami Izraela a Ja im będę błogosławił”.Jeśli nie odwrócimy się w tym roku od Boga, jeśli nie przestaniemy wzywać Bożego imienia w modlitwie, jeśli nie zatracimy w tym roku wiary, że od Boga zależy nasze życie i szczęście, to Bóg będzie nam błogosławił i ten Nowy Rok będzie rokiem dobrym, udanym i zaś zatracimy wiarę, w głębi serca będziemy powątpiewać, że Bóg jest potrzebny w życiu, jeśli gonić będziemy przez cały rok za wszystkim tylko nie za łaską Bożą, możemy być pewni, że za rok przyjdziemy smutni, rozgoryczeni, zawiedzeni i z rozlicznymi pretensjami do innych. Drodzy Parafianie!Dzisiaj, to jest w ósmy dzień od narodzin Zbawcy;Dzisiaj to jest w dzień, kiedy nadano Dziecięciu imię Jezus – to znaczy Bóg zbawia;Dzisiaj to jest w dzień, kiedy święcimy Bożą Rodzicielkę Maryję, błogosławioną między niewiastami;Dzisiaj to jest w 367 dni trzeciego tysiąclecia;Dzisiaj to jest w pierwszy dzień nowego, 2002 roku wołajmy z wiarą:Błogosław nam, Boże, na ten Nowy Rok!Błogosław i nie opuszczaj! Amen! Mizerna-Maniowy, r.}

Do tych, co mają tak za tak – nie za nie, Bez światło-cienia Tęskno mi, Panie Tęskno mi owdzie, gdzie któż o mnie stoi? I tak być musi, choć się tak nie stanie Przyjaźni mojéj Tęskno mi, Panie

Bóg, Ojciec światłości, który w dniu dzisiejszym oświecił dusze uczniów przez zesłanie Ducha Pocieszyciela, niech wam udzieli swojego błogosławieństwa i napełni was darami Ducha Świętego. Niech ogień Ducha Świętego, który ukazał się nad uczniami, oczyści wasze serca od wszelkiego grzechu i przeniknie was swoim światłem. Duch Święty, który zjednoczył różne narody w wyznawaniu tej samej wiary, niech sprawi, abyście trwali w tej wierze i od nadziei przeszli do oglądania Boga w .

0tjpsbem7k.pages.dev/301

0tjpsbem7k.pages.dev/30

0tjpsbem7k.pages.dev/307

0tjpsbem7k.pages.dev/834

0tjpsbem7k.pages.dev/96

0tjpsbem7k.pages.dev/478

0tjpsbem7k.pages.dev/121

0tjpsbem7k.pages.dev/716

0tjpsbem7k.pages.dev/669

0tjpsbem7k.pages.dev/137

0tjpsbem7k.pages.dev/275

0tjpsbem7k.pages.dev/979

0tjpsbem7k.pages.dev/881

0tjpsbem7k.pages.dev/36

0tjpsbem7k.pages.dev/398

co miłość łączy niech bóg błogosławi